Textus
| Leo IX || 1050, Oct. 26 || Quoniam postulasti a nobis | ||
|
PRIVILEGIUM LEONIS PAPÆ IX. |
Bernard - Bruel, Recueil des chartes de l'abbaye de Cluny [BB 3313] Privilegium Leonis papæ IX, quo donationem ecclesiæ de Raningis monasterio Cluniacensi a Requino de Darneio factam confirmat. |
XLVII.
|
|
LEO Episcopus servus servorum Dei Hugoni venerabili Abbati
Cluniacensis Cœnobii, ejusque successoribus in perpetuum. Quoniam
postulasti à nobis, frater charissime, confirmari Apostolica
auctoritate quædam bona concessa à quibusdam viris Deum timentibus
nostræ Cluniacensi Ecclesiæ; per hanc nostræ pręceptionis paginam
confirmamus illa tibi, tuisque successoribus, secundum petitionem
tuam, quoniam eam rationabilem
[ 13 ]
conspeximus & honestam. Proinde scuto
nostræ defensionis corroboramus prædicto Cœnobio Ecclesiam cum prædio,
quod dicitur Raningas, sub nomine cellæ constructam, quam dedit bonæ
memoriæ Riquinus de Dornejo, consentiente uxore suâ Lanceda nomine
nostro præfato Monasterio; videlicet ipsum prædium Raningas cum
omnibus appendiciis suis, terris cultis & incultis, pratis, silvis,
aquis, aquarumque decursibus, pascuis, servis, ancillis, & omnibus
usuaribus, quæcumque ibi visi sunt possidere: Ecclesias, servos, &
ancillas, prædia quoque, sicut sunt à prædicto Riquino scripta,
laudante & consentiente Tullensis Ecclesiæ Pontifice; salva tamen
auctoritate & honore suæ Ecclesiæ, confirmamus tibi in perpetuum.
Prædium etiam, quod Hugo de longa aqua dedit sancto Petro Cluniacensis
Ecclesiæ, qui caput est hujus vestræ cellæ, confirmamus tibi. Insuper
& alia quæcumque à bonis hominibus prædicto loco posteà sunt concessa
vel justè adquisita, vel in futuro poterunt adquiri, eodem modo
laudamus & confirmamus; statuentes Apostolica censura ut nullus Rex,
Archiepiscopus, Episcopus, Dux, Comes, Vicecomes, vel aliqua alia
judicialis persona audeat aliquam inferre calumniam contra hanc
nostram defensatricem paginam, quam quicumque studuerit servare &
custodire illæsam, habeat nostram benedictionem cumulatam: qui autem
contrarius extiterit, anathematis nostri jaculo percussus, in morte
animæ jacens ad vitam æternam nunquam, nisi resipuerit, mereatur
resurgere.
Data 7. Kalendas Novembris per manus Udonis Tullensis Primicerii sanctæ Apostolicæ sedis Cancellarii & Bibliothecarii, anno Domini. Leonis IX. Indictione 4. |
Leo, episcopus, servus servorum Dei, Hugoni venerabili abbati Cluniacensis cœnobii suisque successoribus in perpetuum. Convenit apostolico moderamini pia pollentibus religione assensum pietatis prebere. Quoniam postulasti a nobis, frater, confirmari apostolica auctoritate quedam bona concessa a quibusdam viris Deum timentibus nostræ Cluniacensi æcclesiæ, per hanc nostræ preceptionis paginam confirmamus illa tibi tuisque successoribus, secundum petitionem tuam, quoniam eam rationabilem conspeximus et honestam. Proinde scuto nostræ defensionis corroboramus predicto cœnobio æcclesiam cum predio quod dicitur Raningas, sub nomine cellæ constructam, quam dedit bone memoriæ Requinus de Darneio, consentiente uxore sua Lanceda nomine, nostro prefato monasterio, videlicet ipsum predium Raningas cum omnibus appenditiis, in terris cultis et incultis, pratis, silvis, aquis, aquarumque decursibus, pascuis, servis, ancillis et omnibus usuaribus quecunque ibi visi sunt possidere, æcclesias, servos et ancillas, predia quoque, sicut sunt a predicto Riquino scripta, laudante et consentiente Tullensis sede pontifice, salva tamen auctoritate et honore suæ æcclesiæ, confirmamus tibi in perpetuum; predium etiam quod Hugo de Longa Aqua dedit Sancto Petro Cluniensis æcclesiæ, qui caput est hujus nostræ cellæ confirmamus tibi; insuper et alia quecunque a bonis hominibus predicto loco postea sunt [ 407 ] concessabiliter justo adquisita, vel in futuro poterunt adquiri eodem modo laudamus et confirmamus. Statuentes apostolica censura ut nullus rex, archiepiscopus, episcopus, dux, comes, vicecomes, vel alia aliqua judicialia persona audeat aliquam inferre calumniam contra hanc nostram defensatricem paginam, quam quicumque studuerit servare et custodire inlesam, habeat nostram benedictionem cumulatam; qui autem contrarius extiterit, anathematis nostri jaculo percussus in morte animæ jacens ad vitam æternam numquam, nisi resipuerit, mereatur resurgere. (Monogramme) [Rota - Bene valete] Data VII kal. novembris, per manum Udonis, Tullensis primicerii, sanctæ apostolicæ sedis cancellarii et bibliothecarii, anno domni Leonis VIIII papæ IIo, indictio IIIIa. |
Leo episcopus, servus servorum Dei, Hugoni venerabili abbati
Cluniacensis cœnobii ejusque successoribus in perpetuum.
Quoniam postulasti a nobis, frater charissime, confirmari apostolica auctoritate quædam bona concessa a quibusdam viris Deum timentibus nostræ Cluniacensi ecclesiæ; per hanc nostræ præceptionis paginam confirmamus illa tibi tuisque successoribus, secundum petitionem tuam, quoniam eam rationabilem conspeximus et honestam. Proinde scuto nostræ defensionis corroboramus prædicto cœnobio ecclesiam cum prædio, quod dicitur Raningas, sub nomine cellæ constructam, quam dedit bonæ memoriæ Riquinus de Dornejo, consentiente uxore sua, Loanceda nomine, nostro præfato monasterio; videlicet ipsum prædium Raningas cum omnibus appendiciis suis, terris cultis et incultis, pratis, silvis, aquis, aquarumque decursibus, pascuis, servis, ancillis, et omnibus usuaribus, quæcunque ibi visi sunt possidere, ecclesias, servos, et ancillas, prædia quoque, sicuti sunt a prædicto Riquino scripta, laudante et consentiente Tullensis ecclesiæ pontifice, salva tamen auctoritate et honore suæ Ecclesiæ, confirmamus tibi in perpetuum. Prædium etiam, quod Hugo de longa aqua dedit sancto Petro Cluniacensis ecclesiæ, qui caput est hujus vestræ cellæ, confirmamus tibi. Insuper et alia quæcunque a bonis hominibus prædicto loco postea sunt concessa vel juste acquisita, vel quæ in futurum poterunt acquiri, eodem modo laudamus et confirmamus, statuentes apostolica censura ut nullus rex, archiepiscopus, episcopus, dux, comes, vicecomes, vel aliqua alia judicialis persona audeat aliquam inferre calumniam contra hanc nostram defensatricem paginam, quam quicunque studuerit servare et custodire illæsam, habeat nostram benedictionem cumulatam, qui autem contrarius exstiterit, anathematis nostri jaculo percussus in morte animæ jacens ad vitam æternam nunquam, nisi resipuerit, mereatur resurgere. [ 659 ] Data VII Kalendas Novembris, per manus Udonis Tullensis, primicerii sanctæ apostolicæ sedis cancellarii et bibliothecarii anno domni Leonis IX, indict. IV. |
| Bullarium Cluniacense | Index paginarum | Index chronologicus Privilegiorum | Quaestio | Explicatio |
E-Mail an das Projekt "Cluny" im Institut für Frühmittelalterforschung
|
KONTAKT
Institut für Frühmittelalterforschung
|
| |
|
© 2010 Institut für Frühmittelalterforschung | ||
