Charta qua Wido de Tilliaco miles dat monasterio Cluniacensi partem hereditatis suæ juxta villam Prisciacum.
In nomine sancte et individue Trinitatis. Volumus et rogamus ut sciant omnes christiani fideles, presentes et futuri, de ista donatione quam facimus Deo et sanctis apostolis Petro et Paulo et Hugoni religiosissimo abbati, ad opus Cluniacensium seniorum. Ego namque Wido miles de Tilliaco, divina inspiratione cumpunctus, per ammonicionem divine Scripture dicentis: «Sicut aqua extinguit ignem, ita elemosina extinguit peccatum»; dono ad supradictum locum, de mea hereditate, quandam terram in episcopatu Augustodunensi, juxta villam Prisciacum: terminat a pratis usque ad silvam inter duos fontes. Et de alia terra juxta eundem locum, duas condaminas; item duo prata et duas vineas sub castro Tilliaco. In silva accipiant seniores cum indominicata familia ad quodcumque sibi edificare voluerint et ad quodcunque opus habuerint, et pascua ad porcos suos et apes. Alii autem villani, qui in eadem terra sub potestate eorum habitabunt, habeant silvam ad edificandum et ad quecumque opus habuerint, preter pascua porcorum. Hanc donationem facio annuente uxore mea Adela et filio meo Waltero. Testes etiam intersunt milites mei Willelmus de Tilliaco et Hugo. Factum est in capitulo Cluniacensi, anno Domini millesimo LXX
o VII
o.