Ego Stephanus archipresbiter indignus, et frater meus Pontius, dum de tremendo judicii die semper cogitamus, qualiter tunc ante presentiam magni judicis presentaturi erimus, ne nos gravi mole peccaminum ponderatos juste puniat sententia terribilis ipsius, pro remedio animarum nostrarum ac parentum nostrorum, et specialiter pro remedio animę uxoris fratris mei Pontii, ut omnibus nobis in illa districta examinatione pius Dominus misericorditer misereri dignetur, Deo et apostolis suis Petro et Paulo ac domno Hugoni abbati fratribusque loco Cluniaco Deo devote servientibus, unum mansum qui vocatur Mala Vallis donamus, ubi Stephanus ipsius manere est visus, in parrochia Sancti Martini de Vallis; hunc totum donamus et transfundimus nullo contradicente, cum omnibus ad ipsum pertinentibus, cultum et incultum, cum terris, pratis, aquis, fontibus: tali conventu, quod quandiu vixerimus, usufructuario habeamus et teneamus, extra IIII cappones, et duas focatias quod interdum pro recognitione hujus doni unoquoque anno donamus, donec totum post mortem nostram supradictis apostolis et loco relinquamus. Igitur qualiscumque ex nobis supervixerit, et supradictum mansum ad sui opus in vita sua retinere voluerit, hoc faciat tali conventu, quod post mortem suam alium qui tantumdem valeat loco suprascripto et fratribus relinquat. Hoc donum volumus esse stabile et firmum, ac cum stipulatione subnixa, ratum nunc et in perpetuum. Si quis adversarius ex meis propinquis vel heredibus hoc donum calumpniare presumpserit, cum Juda Scarioth maledictus erit, nisi ad emendationem venerit. Facta cartula ista in mense junio, regnante Philippo Francorum rege. S. Stephani et Pontii fratris ejus et uxoris ejus, nomine Emels. S. Isiliardi. S. Bernardi.