Precedentium institutio et ordo æcclesiastice institutionis deposcit, ut si quisquam devotus ex facultatibus propriis Christi fidelibus pro animę suæ remedio aliquit dare dijudicaverit, cartam simul juris testamentari facere studeat, ne forte aliquis vel consanguinitatis objectione vel illectione cupiditatis, sive alicujus rei causa, nevum querimoniæ audeat inferre. Unde omnibus ecclesiæ matris fidelibus notum sit, quod ego Hugo, cognomento Rubrus, cum uxore mea, nomine Tetsa et filiis ac filiabus, pro animarum nostrarum et parentum nostrorum remedio, dono Deo et sanctis apostolis ejus Petro et Paulo, servulum quendam, qui vocatur Tigrinus Carpinus, cum tota progeniæ sua. Si quis vero hanc donationem a me ultroneam factam evertere conatus fuerit, excomunicationi, nisi cito resipuerit, subjaceat; et nostra donatio firma et rata stipulatione subnixa consistat. Et ut ita inmutabiliter constet, propria manu consigno, et testibus consignandam tradidi. S. Hugonis, qui hoc donum fecit et firmare rogavit. S. Tetse, uxoris ejus. S. Gaufredi monachi. S. Artaldi, fratris ejus monachi. S. Hugonis militis, fratris istorum monachorum, qui testimonium fert Hugoni, hujus cartulę donatori. S. Helię. S. Hugonis Pilati. S. Jarentonis, filii ejus. S. Bernardi presbiteri. S. Maliardis, Hugonis, Archimbaldi, filiorum ejus. Facta est donatio ista mense madio, die dominico, regnante Philippo Francorum rege.