Ego W[ido], pro redemcio anima mea dabo Sanctum Petrum de Cluniensium una mea vinea ad alode, et est ad Venciago; abet fines de duos latus via publica, de tercio unum pratum, de quarto rivum correncium. Et est de vicaria Monpancerii; et oc est ista vinea que mea avia, nomine Ermenjard, dabit ad unum suum servum, nomine Joan, qui fuit de illa curte que vocamus ad Olliazelt. Omnique tempore firma permaneat. Set quamdiu ego W[ido] voluit eam tenere, reddam de ipsum vinum que vinea producit omnique anni duos modios censum. Et si ullus est homo, qui ista vinea voluit contrariare, cadat in ira Dei, sicut Pharao cum Egiptis et sicut Sodoma et Gomora, cui Dominus maledixit, et sicut Datan et Abiron in infernum permansit. [Actum] in mense, kalendas marcii, regnante Ainrico rege annos V.